write-up series 2

Bu yillik yazisi bir geceyarisi “update”inden sonra yazilmakta :) Az önceki kikirdamalarim ve heyecanli bagrismalarim yüzünden uyanan annem gelip kizim kimle konusuyorsun bu saatte dedi. Ve seninle oldugunu söyledigimde suratina bir gülümseme yayildi.. cadilar niye sasiriyorum ki dedi :) Benim icin isletme bölümünün en güzel yani olan sevgili Pelin’im, gercek dostluklar ne zaman basladiklari bilinmeyenlerdir diye bir yazi okumustum zamaninda. Bizi tanimliyor sanki... Bu okuldan giderken seninle ilgili cok sevdigim herseyi yanimda götürücem.. Dormda kahkahalarimizi sigdirdigimiz minik odani, günes isigi gözlerini, üzümlü tavugunun tadini, birbirimize kimseyi yakistiramamamizi, aramiza bu sene katilan kizkardesini, uzun sürelerden sonra görüsüp sarilip hemen konuya girislerimizi, burclar hakkindaki kayitsiz sartsiz otoriteni, babani cok sevisini, kendine güvenini ve en önemlisi bana güvenmeni, sadece senin yaptigin makyajla kendimi güzel hissetmeyi, bana tanistirdigin bütün muhtesem sarkilari ve “she’s got mad style”i duydugumda kendime söylenmis gibi mutlu olmayi, sahnede sactigin isigi ve seninle gurur duymayi... Benim için cok degerlisin ve hep öyle kalacaksin.
-zeren to me, spring'02