saturday diil bu sefer, sunday.

dun bizim mezunlar gunumuz vardi. homecoming'06. gordum birsuru tanidik ama yine de bekledigim kadar yoklardi, nerdelerdi? merak ettim. her mezunlar gununde oldugu gibi ortalarda gezindik, ayni yerlerde saatlerce ayakta durup onumuzden gecen insanlari izledik ve yorumlar yaptik, arada bir de 'naber?? iyi senden naber? iyilik valla ayni hersey' gibisinden konusmalar oldu. aksamustu de yokus asagi, bebek, susam, eylem, starbucks, deniz dibi masa (sheer luck), yokus yukari, suatla tekrar karsilasma, avniyle tanisma, fatih erkoc konserine kalma, fatih erkoc'un muzikal kapasitesine hayran kalma gibi seyler oldu. asil komedi ondan sonra basladi ama. aklimda komedi olarak kalmis cunku cok gulduk ama aslinda ondan fazlasi da vardi. insan hayatinda kac kez kennedy lodge'da oturup dolunaya ve denize bakarak sarki soyler ve dinleyecek ve birlikte soyleyecek birilerini bulur? zor seyler bunlar. hemen oluveren, ama olana kadar da ileri derecede spontanite ve aciklik gerektiren.
'hanfendi ben gubreye bakiyorum'
komikmis, cidden.