bebek

biz istanbul'a ilk geldigimizde bebek'te gidecek hicbir yer bulamazdik. okula ve superdorm'a cok yakindi, ve bizim icin cok yeni ve cok guzel bir yerdi, ama paramiz mi olmadigindandir nedir, bir turlu gidecek bir yer bulamazdik o soguk kis haftasonlarinda. bebek kahvesi vardi, o zamanlar simdikinden cok daha derme catmaydi, zaten hep mudavimleri takilirdi ve insan kendini dahil hissedemezdi bir turlu o 'komunite'ye, hala da oyledir benim icin. sanirim cats&dogs vardi ama biz ya orasinin pek farkinda degildik, ya da pahali oldugunu dusunup uzak duruyorduk. kestane diye ev yemeklerimsi seyler yapan bir yer vardi, simdi onun yerinde zeytinyagi satan bir dukkan var sanirim. orada bir kere yemistim, nedense cok davetkar bir yer degildi. kosede mcdonalds vardi, birkac kere yemistik de orda tabii, ama takdir edersiniz ki hayalimdeki sahil cafe'si degildi. newyorker ne zamandan beri ordaydi ne zaman acildi tam hatirlamiyorum. ama kapisinda menunun asili oldugunu ve birgun niyeti bozup gitmeye karar verdigimizi ama fiyatlari gorunce kapidan dondugumuzu cok iyi hatirliyorum. sena, gokhan ben. bir de iste bebek koru kahvesi vardi, ama bunlarin hicbiri bizim 1. sinif bogazici ogrencileri olarak gidip oturabilecegimiz yerler degildi. simdiki gibi starbucks'tir, gloria jeans'tir, boyle mekanlar tahayyul sinirlari icinde degildi. amacsizca dolasir dururduk sogukta. ne saskindik o zamanlar biz ya.