Az gittik uz gittik...
Az gittik, uz gittik. Dere tepe duz gittik.
Bir de baktik ki, bir arpa boyu yol gitmisiz.
Su anda icinde oldugumuz durumu baska hicbir soz daha iyi aciklayamaz herhalde, o yuzden Ingilizce birseyler yazmaya yeltenmedim bile. Amerika'nin batisindan dogusuna gecerken, saatlerce dere tepe duz gittikten sonra, elimizdeki GPS aletinden bir de bakiyoruz ki, ekran uzerinde astigimiz yol yalnizca bir arpa tanesinin boyutuna denk.
Evliya Celebi'den daha iyi sartlarda yolculuk yaptigimiz kesin. 2 gece kamyonetimizin arkasinda uyumus olsak da (biz bunu kamp yapma -camping- kategorisinde degerlendiriyoruz) kendimizi bir sekilde bir otele motele atiyoruz gunun sonunda. Bu gece sabaha kadar yol tepmeye kararliydik. Ohio'ya varip, emin ellerde rahat bir hafta gecirip, sonra Boston'a -yeni hayatimiza- olan yolculugumuza devam edecektik. Fakat once masum bir gokkusagi ve goz alabildigine uzanan duzluklerin muhtesem renklere burunmesiyle baslayan yagmurlu-bulutlu hava, dort yanimizda cakan simseklere donusunce, "kekligi duz ovada avlarlar" turkusunun baska bir versiyonu olmamak icin bir Holiday Inn'e sigindik. God bless Holiday Inn diyesim geliyor bu noktada. Kavram kargasasi yasayan bir metin oldu bu. Yol yorgunluguma verin.
Su ana kadar bana tamamiyle yepyeni ama bir yandan da filmlerden ve cizgi romanlardan cok tanidik olan birsuru sey yaptik. Evet beni sasirtan, bambaska bir kitada bambaska kavramlarla yasiyor olmam ama bunlarin hala tanidik gelebiliyor olmasi. Yellowstone parkinda gordugumuz bizonlar, kamp yaparken dal parcasina taktigimiz "marshmallow"lari agir agir dondurerek pisirip afiyetle yememiz (bu kadar sekerli bir seyin bu kadar guzel olabilecegini dusunemezdim), dayanamayip ingilizce yazicam, roadside motel'ler, gece kampimizi ziyaret etmesinden korktugumuz ayilar, dag yollarina tirmanirken gordugumuz camla kapli zirveler, bunlar aslinda cok tanidik.
Sonra, Mount Rushmore'a oyulmus Amerikan baskanlarinin bustleri - hep televizyonda orda burda gormedik mi bu eseri? Hic aklima gelmezdi ki birgun gidip onu ziyaret edeyim, hatta onu New York'tan once goreyim. Ama oyle oldu. Hayat, ozellikle de benim hayatim, tuhaf tesaduflerle dolu.
Yolculugumuzun naifligini, vahsi bati tadini ve macera yanini iyi yansittigini dusundugum birkac fotografla bu yazima burada son vermek isterim.
Bir de baktik ki, bir arpa boyu yol gitmisiz.
Su anda icinde oldugumuz durumu baska hicbir soz daha iyi aciklayamaz herhalde, o yuzden Ingilizce birseyler yazmaya yeltenmedim bile. Amerika'nin batisindan dogusuna gecerken, saatlerce dere tepe duz gittikten sonra, elimizdeki GPS aletinden bir de bakiyoruz ki, ekran uzerinde astigimiz yol yalnizca bir arpa tanesinin boyutuna denk.
Evliya Celebi'den daha iyi sartlarda yolculuk yaptigimiz kesin. 2 gece kamyonetimizin arkasinda uyumus olsak da (biz bunu kamp yapma -camping- kategorisinde degerlendiriyoruz) kendimizi bir sekilde bir otele motele atiyoruz gunun sonunda. Bu gece sabaha kadar yol tepmeye kararliydik. Ohio'ya varip, emin ellerde rahat bir hafta gecirip, sonra Boston'a -yeni hayatimiza- olan yolculugumuza devam edecektik. Fakat once masum bir gokkusagi ve goz alabildigine uzanan duzluklerin muhtesem renklere burunmesiyle baslayan yagmurlu-bulutlu hava, dort yanimizda cakan simseklere donusunce, "kekligi duz ovada avlarlar" turkusunun baska bir versiyonu olmamak icin bir Holiday Inn'e sigindik. God bless Holiday Inn diyesim geliyor bu noktada. Kavram kargasasi yasayan bir metin oldu bu. Yol yorgunluguma verin.
Su ana kadar bana tamamiyle yepyeni ama bir yandan da filmlerden ve cizgi romanlardan cok tanidik olan birsuru sey yaptik. Evet beni sasirtan, bambaska bir kitada bambaska kavramlarla yasiyor olmam ama bunlarin hala tanidik gelebiliyor olmasi. Yellowstone parkinda gordugumuz bizonlar, kamp yaparken dal parcasina taktigimiz "marshmallow"lari agir agir dondurerek pisirip afiyetle yememiz (bu kadar sekerli bir seyin bu kadar guzel olabilecegini dusunemezdim), dayanamayip ingilizce yazicam, roadside motel'ler, gece kampimizi ziyaret etmesinden korktugumuz ayilar, dag yollarina tirmanirken gordugumuz camla kapli zirveler, bunlar aslinda cok tanidik.
Sonra, Mount Rushmore'a oyulmus Amerikan baskanlarinin bustleri - hep televizyonda orda burda gormedik mi bu eseri? Hic aklima gelmezdi ki birgun gidip onu ziyaret edeyim, hatta onu New York'tan once goreyim. Ama oyle oldu. Hayat, ozellikle de benim hayatim, tuhaf tesaduflerle dolu.
Yolculugumuzun naifligini, vahsi bati tadini ve macera yanini iyi yansittigini dusundugum birkac fotografla bu yazima burada son vermek isterim.
Comments
-Vinod Jose
Bangalore
We are on a cross-county trip to massachusets, and i was talking about my experience. There will be more stuff to come in English, i'm finally inspired. I hope all is well.
P